Άλλες εκλείψεις ηλίου στη αρχαία ελληνική γραμματεία

ο Όμηρος αναφέρει για την ημέρα της σφαγής των μνηστήρων από τον Οδυσσέα (16η Απριλίου 1178 π.Χ.)και χάθηκε στα ουράνια
ο ήλιος και γύρω απλώθηκε στον κόσμο μαύρη αντάρα
Ομήρου Οδύσσεια, υ 356-357

Ο Αρχίλοχος ανέφερε για την ολική έκλειψη ηλίου της 6ης Απριλίου του 648 π.Χ.

ο Δίας, ο πατέρας των Ολύμπιων Θεών,
μετέτρεψε τη μέρα σε νύκτα κρύβοντας το φως
του απαστράπτοντος ηλίου, και βαθύς φόβος κυρίευσε τους ανθρώπους.
Αρχίλοχος, fragmenta, 122, 2-4

Αναφορά σε έκλειψη ηλίου κάνει και ο Θουκυδίδης. Συγκεκριμένα καταγράφει:

Κατά τη διάρκεια του ίδιου καλοκαιριού (εννοεί το έτος 431 π.Χ) και κατά την πρώτη μέρα της νέας σελήνης, όταν και μόνον, όπως φαίνεται τέτοιο φαινόμενο μπορεί να συμβεί, ο Ήλιος χάθηκε μετά το μεσημέρι και πάλι γέμισε ο δίσκος του, αφού πρώτα αυτός έγινε σα μισοφέγγαρο και φάνηκαν και μερικά αστέρια.
Θουκυδίδης, Ιστορίαι, Β' 28